Kopalnia bazaltu Rutki-Ligota (kamieniołom)
Poza gospodarką leśną i rolną na terenie dóbr tułowickich funkcjonowało kilka zakładów, stanowiących zalążek tworzącego się wówczas przemysłu. Jednym z nich był, działający już za czasów Praschmów, kamieniołom bazaltu w Rutkach – klejnot tułowckiego państwa (Herrschaft Tillowitz), który dostarczał znakomitego materiału, szczególnie do zastosowań w budownictwie.
Dzięki niemu możliwe było tworzenie dobrych dróg, jakich nie spotykało się w zbyt wielu ówczesnych posiadłościach na Śląsku. Po zagospodarowaniu kilku wyłomów skalnych powstała nieźle prosperująca kopalnia.
Cały urobek zużywany był głównie na lokalne potrzeby. Dopiero po uruchomieniu linii kolejowej Opole-Nysa kamieniołom dostarczał bazalt nawet na zamiejscowe rynki na terenie Śląska. Rocznie wyłamywano tu około 1 500-2 000 kubików kamienia używanego na budowy, nasypy kolejowe i drogi.
Obok kamieniołomu bazaltu, na gruntach Rutek usytuowana była kopalnia glinki ceramicznej. Jej produkcja ograniczana była potrzebami fabryki porcelany, która sama eksploatowała kopalnię.
